2. Pana Jezusa: „ZNAK OBECNOŚCI i KOŃCA ŚWIATA”!

„Nastanie wtedy ucisk tak wielki, jakiego jeszcze nie było od początku świata i jakiego nigdy nie będzie”.

Aktualizowany: 12.05.2023

Dział proroctw paralelnych: KIEDY dokona się ostateczny koniec świata?

♦SPEŁNIENIE tego PROROCTWA:

• POD KONIEC OSTATECZNEGO ≈3,5 ROKU realizacji okrutnych wyroczni z finałem oszałamiających zmian!

Nieodwracalne PROROCTWA „zapisane w Księdze Prawdy”!

• „JA jestem Bogiem (…), dokonuję wszystkiego, czego chcę”.

• Ważne! Nowe spojrzenie na proroctwo Pana Jezusa! Włącz pełną aktywność swego umysłu!

PILOT proroctwa:

„(…) jaki będzie znak twego przyjścia [obecności] i końca [zakończenia] świata”?

♦„A zaraz po ucisku[wielkim, presji wielkiej] tych dni słońce się zaćmi i księżyc nie da swego blasku, gwiazdy będą spadać z nieba i moce niebieskie zostaną poruszone. Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego [Pana Jezusa]”.

„Wtedy będą lamentować wszystkie ludy ziemi i ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego na obłokach [w obłokach] niebieskich z mocą i wielką chwałą”.

„(Aniołowie)zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego”.

• Gr. „lamentować” to: ‘rozpaczać, mdleć, być bezradnym, uderzać się w pierś, biadać, płakać’.

CZĘŚĆ 3:

• Co się będzie działo POD KONIEC ostatecznego ≈3,5 roku osaczania tego świata natłokiem nieszczęść i ich śmiertelnego mega-miażdżenia! Już po przełomowym wydarzeniu transgresji – wtargnięcia do świętej i wyłącznej sfery Boga?
• Kiedy to pod przewodnictwem ostatniego super-mocarstwa = ‘bestii z ziemi’ = „króla północy”, ‘na jedną godzinę weźmie władzę bestia wychodząca z otchłani’, czyli ‘ustawiona (postawiona) obrzydliwość (ohyda) spustoszenia’ = bałwochwalczy ‘obraz bestii z morza’.

(Daniela 7:21,25; 8:9-14; 11:31; 12:11; Mateusza 24:15; Marka 13:14; Objawienie 11:7; porównaj 13:1-18; 17:1-18)

# Odpowiada równoległym i paralelnym proroctwom z Objawienia 11:15 do 19:21:

(3a) ‘Trzeciego „biada”’, lecz zwłaszcza w jego zakończeniu, zaraz wręcz natychmiast po ‘wielkim ucisku [wielkiej presji]’.

(3b) Jako finał tego ‘trzeciego „biada”’, ‘zakończenie tego świata’ i jego ostateczny koniec. Poprzedzony jednak dziełem ‘głoszenia wiecznej Ewangelii wszystkim ludziom na ziemi’.

Pismo Święte: Izajasza 46:9-11 bw; Mateusza 24:3,14,16 do 25:46 ubg, synoptyczne i paralelne Marka 13:10,14-37 bt oraz synoptyczne i paralelne Łukasza 21:21-36 i 17:23-37, a także Daniela 7:8-14,20-27; 8:17,19,23-25; 11:32-45 do 12:13; 12:1-12 i 2:44; porównaj Objawienie 17:12-18.

• Pan Jezus zapowiada:

√ „Aż się dopełnią wyznaczone czasy narodów”.

Bardzo podobna sytuacja, zwłaszcza do pierwszej omówionej w poprzednim temacie, będzie przed Armagedonem, na końcu tego świata. O tym szczególnym i wyznaczonym okresie, według Daniela zwanym ‘czasem końca’ mówi Objawienie 11:2,18; 12:6,14; 13:5. Już setki lat wcześniej przed powstaniem Księgi Objawienia, zapowiadało ten „czas końca” i ‘koniec w wyznaczonym czasie’, proroctwo Daniela 8:17,19 nwt-pl; 10:14; 11:27,35,40; 12:4,9 w powiązaniu z Daniela 7:21,25; 12:7,10-12. Pan Jezus mówi o ‘dopełnieniu się wyznaczonych czasów narodów’, mając pewnie na uwadze wszystkie wyznaczone okresy. Cały rozdział 11, a więc i fragment Daniela 11:31 do 12:13 kończący się wspomnianym ‘końcem w wyznaczonym czasie’, zapisany jest bez wątpienia chronologicznie. Końcowa część 12:3-13 Księgi Daniela jest odpowiedzią anioła na pytania proroka Daniela i stanowi uzupełnienie tego proroctwa. Dowiadujemy się przy tym, że proroctwa pochodzą z zapisanej „Księgi Prawdy”.

Pismo Święte: Daniela 8:9-14,17,19,23-26; 10:21; Łukasza 21:24 nwt-pl.

• Pan Jezus zapowiada:

√ „Nastanie wtedy ucisk tak wielki [presja tak wielka], jakiego jeszcze nie było od początku świata i jakiego nigdy nie będzie”.

Kiedy upłynie pierwsze, wyznaczone „1260 dni” pojawi się „ohyda (obrzydliwość) spustoszenia [dewastacji]”. W Objawieniu nazwana jest ona „bestią barwy szkarłatnej”, która ‘wyjdzie z otchłani’ lub krótko ‘bestią z otchłani’, jako narzędzie wykonawcze ostatnich władców politycznych. Wtedy już „złożą swoje świadectwo” jako „świadectwo prawdy” alegoryczno-symboliczni „dwaj moi [Boży] świadkowie w worach — dwaj prorocy”. W wyniku zuchwałych poczynań ‘bestii z otchłani’, czyli jej ‘przestępstwa’ transgresji – wtargnięcia do świętej i wyłącznej sfery Boga (profanacja sacrum, zniewaga Wszechmocnego Boga). Ta szczególna działalność zostanie na chwilę powstrzymana. A przez okres „2300 wieczorów i poranków” [= 1150 pełnych dni] będą niszczeni Jego niewolnicy. Wtedy też rozpocznie się „wielki ucisk” zakończony „wyznaczonym czasem końca”. Powstaną ogromne trudności i prześladowania i dlatego Pan Jezus powiedział o nim:

• „Nastanie wtedy ucisk [gr. ‘thlipsis’] tak wielki, jakiego jeszcze nie było od początku świata i jakiego nigdy nie będzie”.

√ „A gdyby nie były skrócone owe dni, nie ocalałaby żadna istota [dosłownie ciało czy cielesna natura], lecz ze względu na wybranych będą skrócone owe dni”.

• Gr. ‘thlipsis’ to dosłownie ‘naciśnięcie, ciśnienie’, a znaczenie metaforyczne to ‘ucisk, udręka, presja, nieszczęście, kłopoty, utrapienia, prześladowanie, niepokój’ – zobacz Mateusza 24:21,22; Marka 13:19; Objawienie 7:14; Daniela 12:1; w Łukasza 21:25 występuje pokrewne słowo gr. ‘synochē’, które ma podobne znaczenie metaforycznie.

‘Wielki ucisk będzie skrócony’, ale nie przez skrócenie wyznaczonego okresu „czas i czasy, i połowa czasu” [= 3,5 roku] lub inaczej drugie „1260 dni” [= „42 miesiące” = 3,5 roku]. Tylko jak się wydaje, przez skrócenie dni permanentnej udręki i w ten sposób ograniczenie [w przenośni gr. ‘koloboō’] skali wielkiego ucisku w tym wyznaczonym czasie. Umożliwi to w jego końcowej fazie ‘ocalenie ciał’, czyli zachowanie czy oszczędzenie wielu „wybranych”.

Niespotykany „wielki ucisk” wywołany będzie nie tylko przez wyrzuconego z nieba na ziemię ‘diabła ogarniętego wielkim gniewem, świadomego, że [wyznaczonego] czasu [gr. ‘kairós’ – czas odpowiedni, określony, ustalony, wyznaczony] ma już mało’. Decydujący wpływ przede wszystkim będą miały ‘ostateczne ciosy, plagi Boga Wszechmocnego’. Potężnie ‘uderzą’ one w główne ośrodki życia, struktury i formacje tego złego świata ludzkiego! Zrujnują i straszliwie zniszczą miejsca, na których skoncentrowane są jego działania, a więc znokautują go. Zniszczenie to metaforycznie opisane jest w Księdze Objawienia 16:17-21:

„i nastało wielkie trzęsienie ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek jest na ziemi, tak potężne było to trzęsienie ziemi. I spadł z nieba na ludzi wielki grad o wadze około jednego talentu [ponad 41 kg]. A ludzie bluźnili Bogu z powodu plagi [ciosu] gradu, bo plaga ta [cios] była bardzo [niezwykle] wielka” (ubg).

Pismo Święte o ‘wielkim ucisku’ i wydarzeniach zaraz czy natychmiast po nim!

„W tym czasie [ostatnich poczynań „króla północy” — super-mocarstwo ostatnie] powstanie Michał [dosłownie ‘Któż jest jak Bóg’], wielki książę [Pan Jezus], opiekun synów twojego ludu. I nastanie okres [wielkiego] ucisku, jakiego dotąd żaden naród nie doznał. W tym czasie twój lud zostanie ocalony – każdy, kto jest zapisany w księdze. Wielu spośród tych, którzy śpią w prochu ziemi, powstanie – jedni do życia wiecznego, a inni ku hańbie i wiecznej wzgardzie” (pau).

„Wtedy bowiem będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd ani nigdy nie będzie. A gdyby te dni nie były skrócone, żadne ciało nie byłoby zbawione. Ale ze względu na wybranych dni te będą skrócone” (ubg).

„Będą to bowiem dni takiego ucisku, jakiego nie było od początku stworzenia, którego dokonał Bóg, aż dotąd i nigdy nie będzie. A gdyby Pan nie skrócił tych dni, żadne ciało nie byłoby zbawione. Lecz ze względu na wybranych, których sobie obrał, skrócił te dni” (ubg).

„Będzie bowiem wielki ucisk w tej ziemi i gniew nad tym ludem” (ubg).

„Ale w tych dniach, [natychmiast] po tym [wielkim] ucisku, zaćmi się słońce i księżyc nie da swego blasku; gwiazdy nieba będą spadać i moce, które są na niebie, zostaną poruszone. A wtedy ujrzą Syna Człowieczego [Pan Jezus] przychodzącego w obłokach z wielką mocą i chwałą. Wówczas pośle swoich aniołów i zgromadzi swoich wybranych z czterech stron świata, od krańca ziemi aż do krańca nieba” (ubg).

„Odpowiedziałem mu: Panie, ty wiesz. I powiedział do mnie: To są ci, którzy przyszli z wielkiego ucisku i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka [Pan Jezus]. Dlatego są przed tronem Boga i służą mu we dnie i w nocy w Jego świątyni [żywej], a zasiadający na tronie osłoni ich sobą jak namiotem. Nie zaznają już głodu ani pragnienia, nie porazi ich słońce ani żaden upał; Ponieważ Baranek, który jest pośrodku tronu, będzie ich pasł i poprowadzi ich do żywych źródeł wód, i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu” (ubg).

O jaką tu świątynię Boga chodzi?

„Czyż nie wiecie, że jesteście [wierni Boga] świątynią Boga i że Duch Boży w was mieszka? A jeśli ktoś niszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg, bo świątynia Boga jest święta, a wy nią jesteście”.

Pismo Święte: Daniela 12:1,2,7,11,12; Mateusza 24:21,22,29-31 bw, bgn, snpd, nwt-pl; Marka 13:19,20,24-27; Łukasza 21:23; Jana 8:17,18; 18:37; Objawienie 7:14; 12:7-13; 15:1-8; 16:1-21; 1Koryntian 3:16,17 ubg; porównaj 2Koryntian6:16-18.

Istotne! Najpierw „niewolnicy Boga” Wszechmocnego ogłoszą Jego sprawiedliwy i prawomocny wyrok, a następnie zasądzona kara lub nagroda zostanie bezzwłocznie wykonana!

• Dlatego Pan Jezus zapowiedział:

√ „Najpierw jednak Ewangelia musi być głoszona wszystkim narodom [na świadectwo]”.

Jeśli dobrze rozumiemy słowa Pisma Świętego o ‘wielkim ucisku’, stanie się to zaraz czy natychmiast po nim, właśnie wtedy kiedy upłynie „2300 wieczorów i poranków” [= 1150 pełnych dni]. Księga Objawienia szerzej opisuje, że nastąpi wtedy:

‘Oznajmianie wiecznotrwałej dobrej nowiny jako radosnej wieści dla mieszkających na ziemi i dla KAŻDEGO narodu, i plemienia, i języka, i ludu’.

• Jak to się dokona??? W świecie potęgi globalnego Internetu już teraz jest to nietrudne i najzupełniej wykonalne!!!

Orędzie to ma dotyczyć:

1) „Bójcie się Boga i oddajcie Mu chwałę, gdyż nadeszła godzina sądu [gr. ‘krisis’] Jego, i oddajcie pokłon [gr. proskyneō; dosłownie ‘oddać hołd’ – akt najgłębszej czci i uległości tylko Jedynemu Wszechmocnemu, Nieśmiertelnemu, Świętemu Bogu Ojcu, Zwycięskiemu Władcy]”.

2) ‘Upadł, upadł Babilon wielki’, zorganizowane, uwodzące i zwodnicze religie tego świata, jako formy społecznej organizacji z ich autorytarnym aparatem władzy religijnej. Trzeba koniecznie ‘z niego wyjść’, a więc ‘wyjść z miasta wielkiego’.

3) Przestać być upartym adoratorem tego świata — ‘bestii z morza’ i jej ‘obrazu’, czyli ‘bestii z otchłani’.

• Trzeba będzie ostatecznie i koniecznie porzucić życie religijno–polityczne tego złego świata. Tę niezwykle ludzi absorbującą i uwodząco–zwodniczą sferę jego. Swe osobiste ocalenie i życie znajdziemy tylko u Wszechmocnego Boga Ojca oraz u Jego Chrystusa, Naszego Pana Jezusa!

Pismo Święte: Objawienie 6:17; 7:3,10; 11:3-14; 12:6,13-17; 14:6-10 snpd, bw, nwt-pl; 18:2-4,10,21 bw, snpd; Mateusza 24:14 pau; 10:28 snp; 25:31-33; Marka 13:10 bp; Dzieje 17:30,31; 1Piotra 1:17 snp, wsp, br; porównaj Rzymian 2:16; 6:22; Objawienie 19:10; 20:4.

W tym czasie nasili się jednak ‘zwodzenie’ czy ‘wprowadzanie w błąd’.

• Pan Jezus ostrzega:

√ „Zatem, jeśliby wam ktoś powiedział: Oto tu jest Chrystus [gr. ‘christos’, czyli chrystus = pomazaniec], albo tam [pomazaniec], nie wierzcie. Bo powstaną fałszywi pomazańcy [chrystusowie] i fałszywi prorocy, i będą wydawać wielkie znaki oraz niezwykłe zjawiska [będą mieć autorytet], tak aby, skoro niezbite, wprowadzić w błąd i wybranych”.

• „Gdyby więc wam powiedzieli: Oto jest na pustyni – nie wychodźcie; oto jest w kryjówce – nie wierzcie. Gdyż jak błyskawica pojawia się od wschodu i jaśnieje aż na zachód, tak będzie z przyjściem [obecnością] Syna Człowieczego [Pan Jezus]”.

‘Przyjście’ i ‘obecność’ Pana Jezusa Chrystusa w żadnym wypadku nie będzie niewidzialne, tajemne ani prywatne. Będzie nagłe, przerażające, zaskakujące i powszechnie widoczne dla świata ludzkiego, czyli będzie oczywiste dla wszystkich ludzi. Dlatego nie można ‘wierzyć wprowadzającemu w błąd (zwodniczemu)’ autorytetowi chociażby ‘pomazańców’ z tak zwanej ‘organizacji Jehowy’/quasi-Boża. Po za tym ogromną presję będą wywierać według Objawienie 13 i 17 rozdziału ‘bestia z morza, bestia z ziemi i bestia barwy szkarłatnej wychodząca z otchłani’ [w skrócie ‘bestia z otchłani’, w drugiej roli zwana także ‘wizerunkiem, obrazem’ czy ‘posągiem bestii z morza’], jednak tylko przez dany im wyznaczony czas „42 miesięcy”, czyli 3,5 roku, a więc owy drugi wyznaczony okres „1260 dni”. Nie mylić z pierwszym wyznaczonym okresem „1260 dni” związanego z działalnością ‘dwóch świadków Boga‘ wypełniających końcowe proroctwo „drugiego biada”.

Pismo Święte: Mateusza 24:23-27 bgn, bw; Marka 13:22 bgn; Objawienie 13:5-7,11,14.

• # ‘Przyjdzie z obłokami’, a jednak ‘ujrzą Go wszyscy’, także Mu urągający

• „(…) na ziemi rozpacz narodów bezradnych (…)”! „Ludzie mdleć będą ze strachu, w oczekiwaniu wydarzeń zagrażających ziemi”!
  • „gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, że jest blisko, u drzwi [Królestwo Boże]”.

Dojdzie do ‘wyraźnego objawienia się [manifestacji] Boga Ojca i Pana Jezusa’, czyli nastąpi natychmiast „jak błyskawica” Ich ‘przyjście’ i ‘obecność’, obejmujące w jednej chwili cały glob ziemski. Nieco wcześniej dojdzie w niebie do proklamacji, bowiem wraz z Bogiem Ojcem Pan Jezus ‘przejmie potężną władzę swoją i zacznie panować nad światem’. A nieco później, to jest „zaraz” [natychmiast] po „wielkim ucisku”, na całej ziemi zaczną się wielkie zmiany i wstrząsające wydarzenia opisane przez Pana Jezusa, proroków nie tylko Daniela i Jana. Będą one w końcu rozpoznane przez „wszelkie oko” czy „wszystkie plemiona [narody] ziemi” jako „znak Syna Człowieczego”. To ‘wyraźne objawienie się’ będzie widziane przez „wszystkie narody ziemi”, szczególnie po nieodwracalnym usunięciu „Babilonu wielkiego”, zwodniczych i uwodzących religii tego świata. Wszyscy żyjący wtedy ludzie „ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba” czy Go „zobaczą”, ale niedosłownie. Wyraźnie zdadzą sobie sprawę z tego co się wtedy będzie dokonywać, ponieważ Pan Jezus obwieścił:

√ „I wtedy ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy biadać będą wszystkie plemiona [narody] ziemi, i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach nieba z wielką mocą i chwałą”.

• „Oto przychodzi z obłokami i ujrzy go wszelkie oko [wszyscy], także ci, którzy go przebili . I będą lamentować [z żalem płakać] przed nim wszystkie plemiona [narody] ziemi. Tak, amen [tak jest naprawdę]”.
  • ‘Przebili’ w przenośni to urągali, ubliżali, obrażali, drwili i szydzili.

Ta biblijna metafora mówi, że Pan Jezus „przychodzi na obłokach” [„z obłokami lub „w obłokach]. Symbolika wskazuje na Jego ‘przyjście’ i ‘obecność’ w duchowym oraz kosmicznym wymiarze, lecz niedosłownie. Będzie to wyraźnie widoczne ‘oczami umysłu’ ludzkiego. Jeśli w ciągu dnia chmury zasnują niebo, to wiemy przecież, że słońce świeci, ponieważ dokoła jest jasno. Metaforycznie „ujrzy go wszelkie oko”, czyli wszyscy wtedy wyraźnie będą widzieć Naszego Zbawiciela niejako swymi ‘oczami umysłu’, czyli swą zdolnością rozumienia, poznania. Widoczna będzie Jego ‘wielka moc i chwała’ w wykonywaniu prawomocnych wyroków swego Ojca. W dokonujących się w ludzkim świecie religijnym i politycznym, niespotykanych do tego czasu, wstrząsających wydarzeniach powszechnie widocznych.

Pan Jezus powiedział do swoich apostołów:

„Jeszcze chwila, a świat więcej mnie już nie zobaczy [nie ujrzy], lecz wy zobaczycie, ponieważ otrzymacie Życie, które jest we mnie”.

Pan Jezus zapowiada przecież wielkie wydarzenie:

√ „Pośle on swoich aniołów z potężnym głosem trąby [trąbieniem] i zgromadzą jego wybranych z czterech stron świata, od jednego krańca nieba aż do drugiego”.

Natomiast swoich wrogów, żydowskich przywódców religijnych Pan Jezus ostrzegł:

„Od teraz zobaczycie Syna Człowieczego [Jezusa] siedzącego po prawicy Mocy [Wszechmocnego Boga] i przychodzącego na obłokach nieba”.

„Wtedy” czy ‘w tym czasie’ po już ostatecznym ‘[najpierw] ogłoszeniu Ewangelii o Królestwie po całej ziemi na świadectwo wszystkim narodom, nadejdzie koniec’. ‘Przyjście’ i ‘obecność’ Pana Jezusa Chrystusa jako potężnej Osoby duchowej z trudno wyobrażalną władzą nie będzie niewidzialne. Będzie powszechnie widoczne, czyli oczywiste dla wszystkich ludzi. Dla jednych będzie to zbawienie, a więc uratowanie czy ‘ocalenie’ [gr. ‘sōzō’] i zmartwychwstanie jako wiernych „niewolników Bożych”, czyli „wybranych”. Dla Jego wrogów będzie to demonstracja wielkiej władzy Jego w wykonaniu na nich wyroków, nieodwracalnej kary.

Pismo Święte: Tytusa 2:13 snpd; Efezjan 1:18 bgn, tpnt, ubg, tro, wsp – gr. ‘diánoia’ to umysł jako zdolność rozumienia, odczuwania i pragnienia; Mateusza 24:3,14,22,27-44 ubg; 26:64; Marka 13:4,10,20,24-37; 14:62; Łukasza 17:24; 21:7,25-36 snp, bt; porównaj Daniela 7:13,14,21,22; Jana 14:3,19 npd; Dzieje 1:8-11; 1Koryntian 15:45; 1Tesaloniczan 4:15,16; 1Piotra 3:18; Objawienie 11:15-19 bw; 12:1-12; 17:5; 18:21; 19:1-3,6; Objawienie 1:7 porównaj koniecznie jako paralelne z Zachariasza 12:10 i Lexicon Strong’s H1856 i G3700; biblijny ‘obłok’ to hebrajski symbol zwłaszcza obecności (przyjścia) Bożej; zobacz Objawienie 6:9 do 7:17; 14:1-20; 15:1-4; 18:4; 19:1-21.

Symbolika miażdżącego OSACZANIA NATŁOKIEM wstrząsających NIESZCZĘŚĆ!

‘Dzień przyjścia i obecności’ Pana Jezusa jest tym samym dniem co „dzień Jahwe [JHWH]” Boga. Będzie on wielki i straszny, zwłaszcza w części finalnej, jak zapowiadali prorocy i Pan Jezus, który tak o nim mówi:

√ „Będą też znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach, a na ziemi udręczenie narodów nie znających wyjścia wskutek ryku morza i jego wzburzenia, podczas gdy ludzie będą mdleć ze strachu i w oczekiwaniu rzeczy przychodzących na zamieszkaną ziemię; bo moce niebios zostaną wstrząśnięte. I potem ujrzą Syna Człowieczego przychodzącego w obłoku [metafora duchowego i kosmicznego wymiaru] z mocą oraz wielką chwałą”.

To proroctwo z jego pierwszej części może wypełnić się dosłownie, jednak bardzo podobne, prorocze opisy mamy w Objawieniu, którą to Księgę cechują alegoryczno-metaforyczno-symboliczne „znaki”. „Znaki na słońcu i księżycu, i gwiazdach” oraz ‘ryk wzburzonego morza’ lub jak zapisał Mateusz (także Marek) „słońce ściemnieje i księżyc nie da swego światła, i gwiazdy będą spadać z nieba, a moce niebios zostaną wstrząśnięte” — to prorocze elementy nadciągającego nieszczęścia z powodu gniewu Bożego. Bardziej wskazują one na radykalne, wielkie zmiany czy dramatyczne wstrząsy polityczne i społeczne obecnego świata. Nastąpi dramatyczny upadek dominujących autorytetów religijno-politycznych. Zatracający się w swych ‘ciemnościach’ zły świat ludzki pogrąży się w bezsilności, bezradności i rozpaczy. A to z powodu „obecności” Pana Jezusa, który w imieniu swego Boga Ojca zacznie ‘rządzić wszystkimi narodami laską żelazną’. Nastąpi „udręczenie narodów nie znających wyjścia”, a będzie ono wynikiem ‘morza wzburzonych i ryczących’, wielkich tłumów ludzi. Także „ludzie będą mdleć ze strachu w oczekiwaniu rzeczy”, które mają się pojawić na ziemi, ponieważ „moce niebios zostaną wstrząśnięte”. Ta symbolika bardziej wskazuje na ‘wstrząsy’ i wielkie zmiany we władzach sfery niebiańskiej, przekładające się na ‘wstrząsy’ i wielkie zmiany we władzach ziemskich . Mówi o nich także równoległe i paralelne proroctwo Objawienia 6:12-17, a potem wyjaśnia Objawienie 12 i 13 rozdział. Kiedy to wyrzucony z nieba na ziemię szatan diabeł wraz z wieloma demonami, podejmie swe ostatnie, desperackie i haniebne działania. Dlatego na tej zawężonej do globu ziemskiego scenie dopadnie ludzi jego „biada”, ponieważ będzie on ‘pałał wielkim gniewem, wiedząc że czasu [gr. ‘kairós’ – określonego, ustalonego, wyznaczonego] ma niewiele’.

Pismo Święte: Łukasza 21:25-27; Mateusza 24:29; Marka 13:24,25; Objawienie 1:1; 6:12-17; 12:5; 19:11-16; Izajasza 13:9-13; 17:12,13; 57:20,21.

Natomiast to nieco wcześniejsze ‘objęcie władzy przez Boga i Jego Chrystusa, Pomazańca’ sprowadzi na cały świat ludzki Ich „trzecie biada” opisane w Objawieniu 11:14 do 19:21, a którym będzie panujące już w niebie Królestwo Boże/Niebios. Dlatego Pan Jezus przepowiedział, że „będzie wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i już nigdy więcej nie będzie”. Mówiąc to nawiązał do proroctwa Daniela 12:1-3 (bw, pau, br, nwt-pl):

„W owym czasie powstanie Michał, wielki książę [Pan Jezus], który jest orędownikiem synów twojego ludu, a nastanie czas takiego ucisku, jakiego nigdy nie było, odkąd istnieją narody, aż do owego czasu. W owym to czasie wybawiony [dosłownie ‘ocalony, uratowany’] będzie twój [Daniela] lud, każdy, kto jest wpisany do księgi żywota [życia]. A wielu z tych, którzy śpią w prochu ziemi, obudzą się, jedni do żywota [życia] wiecznego, a drudzy na hańbę i wieczne potępienie. Lecz roztropni jaśnieć będą jak jasność na sklepieniu niebieskim, a ci, którzy wielu wiodą do sprawiedliwości, jak gwiazdy na wieki wieczne”.

Do tego szczególnego czasu nawiązuje także proroctwo równoległe, otwartej, ‘piątej i szóstej pieczęci’ Objawienia 6:9-11.

Pismo Święte: Michał – najpewniej Pan Jezus; porównaj Daniela 10:13,21; Objawienie 12:7; Judy 9; 1Tesaloniczan 4:15,16 ubg – „z głosem archanioła”, także bb, wuj, bg i nwt-pl.

• Pan Jezus konkluduje:

√ „Gdy ujrzycie to wszystko”.

√ „Zaskoczy on wszystkich ludzi na ziemi”!

√ „Uważajcie! Czuwajcie”!

Dokąd ‘uciec’?

W Mateusza 24:32-35 [także Marka 13:28-31 i Łukasza 21:29-33] Pan Jezus zapewnił:

√ „Tak i wy, gdy ujrzycie te wszystkie wydarzenia, wiedzcie, że jest blisko, u drzwi [Królestwo Boże]”, „to pokolenie na pewno nie przeminie, dopóki się to wszystko nie stanie”.

Tak było przed zburzeniem świątyni jerozolimskiej w roku 70 n.e. i tak będzie teraz przed Armagedonem, ponieważ „to wszystko” wydarzy się w okresie kilku lat, a więc z pewnością ‘to pokolenie nie przeminie’. Występujące tu greckie słowo ‘genea’ określa cały tłum ludzi żyjących w tym samym czasie. Daty początku tego „wszystkiego” nie znamy, czyli „o tym dniu i godzinie nikt nie wie; ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko sam Ojciec. Stale patrzcie, wciąż czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy jest wyznaczony czas [gr. ‘kairos’ to określony, ustalony czas, wyznaczona pora]”. Dlatego tak ważna jest czujność i zwracanie uwagi „na siebie samych”, aby ‘troski życiowe nie obciążyły naszych serc [źródło emocji, pobudek]’. Jak powiedział Pan Jezus wcześniej w Mateusza 6:31-34: „Nie troszczcie się zatem, mówiąc: Co będziemy jedli, albo: Co będziemy pili, albo: W co się ubierzemy, bo o to wszystko zabiegają poganie [ludzie z narodów]. A Ojciec wasz niebieski wie, że tego wszystkiego potrzebujecie. Szukajcie najpierw królestwa [Bożego] i jego sprawiedliwości [prawości], a to wszystko będzie wam przydane [dodane]. Nie troszczcie się zatem o jutro, bo jutro samo o siebie będzie się troszczyć. Dosyć ma dzień każdy swojej biedy”. Jeśli będziemy stale zajęci ‘szukaniem najpierw Królestwa’, to chociaż ‘koniec świata zaskoczy wszystkich ludzi na ziemi’, jednak ‘ów dzień nie zaskoczy nas znienacka jak potrzask’. Aby tak się stało, to o co trzeba jeszcze usilnie zabiegać?

• Pan Jezus nawołuje:

√ „Czuwajcie nieustannie i módlcie się, abyście zdołali uniknąć [dosłownie ‘uciec’] tego wszystkiego, co nastąpi [dokona się], i stanąć [jako uznani, godni] przed Synem Człowieczym [Pan Jezus]”.

Według Księgi Objawienia, aby być uznanym, godnym ‘i stanąć przed Jezusem’ oraz Wszechmocnym Bogiem, trzeba ubrać „białe szaty”. Wszyscy ludzie są zbrudzeni grzechem, ale trzeba ‘wyprać swoje szaty, i wybielić je we krwi Baranka’. A to oznacza zdobycie chrześcijańskiej tożsamości związanej z przebaczeniem grzechów i uznaniem nas za prawych, dzięki całkowitej wierze w wartość i moc przelanej krwi Baranka Jezusa. Pan Jezus przypomina tu czasy Noego [i Lota], kiedy to ludzie zajmowali się tylko swoimi codziennymi sprawami „i nie zwracali na nic uwagi, aż przyszedł potop i zmiótł ich wszystkich – tak będzie z obecnością Syna Człowieczego”.

Pismo Święte: Mateusza 24:36-39 tpnt; Marka 13:32,33 bt5, snpd; Łukasza 21:34-36 bp; Rzymian 3:23; Objawienie 3:4,5,18; 4:4; 6:11; 7:9-17; Łukasza 17:26-30.

Indywidualne zbawienie

Nie będzie jednak zinstytucjonalizowanego zbawienia zwanego ‘prawdziwą religią’, ale będzie osobista odpowiedzialność i indywidualne zbawienie. Pan Jezus Chrystus wyraźnie stwierdza:

√ „Wtedy dwóch będzie na roli, jeden będzie wzięty, a drugi zostawiony. Dwie mleć będą na żarnach, jedna będzie wzięta, a druga zostawiona”.

Według relacji Łukasza apostołowie jeszcze zapytali: „Gdzie, Panie? Powiedział im: Gdzie jest ciało, tam też się zbiorą orły”. Pan Jezus mówi tu o zgromadzaniu, zbawieniu i ocaleniu swych wiernych „w dniu” kiedy nastąpi Jego „obecność”, a więc „przyjdzie” i „objawi się”. Wtedy dokona oddzielenia „chwastów” od „pszenicy” lub „owiec od kóz” i zbierze tych ludzi dwóch grup z diametralnie różnym przeznaczeniem. Orzeł ma doskonały wzrok — jest dalekowzroczny, dlatego najprawdopodobniej metaforycznie chodzi o duchowy ‘wzrok’, czyli ‘wnikliwość’ i mądrość Jezusowych niewolników, którzy niewzruszenie trzymają się Słowa Bożego. Zrozumieli oni, że dotarł do nich Boży ‘zapach miłej dla nich woni’ zbawienia, dlatego ostatecznie zbiorą się wokół ciała-ofiary Chrystusa. Zacytujemy tu kilka wersetów, które wskazują na taki właśnie sens:

„Ja [Jezus] jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Kto spożywa ten chleb, żyć będzie na wieki. A chlebem, który Ja dam, jest moje ciało za życie świata”;

„Ja [Jezus] jestem drogą prawdziwą do życia. Każdy dochodzi do Ojca tylko przeze Mnie”;

„postępujcie w miłości, jak i Chrystus nas umiłował i siebie samego wydał zamiast nas jako dar i ofiarę Bogu na wonny zapach”;

„I odezwał się do mnie jeden ze starszych: Kim są ci ubrani w białe szaty i skąd przychodzą? Odpowiedziałem mu: Panie mój, ty wiesz. A on do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali swoje szaty, i wybielili je we krwi Baranka. Dlatego są przed tronem Boga, dniami i nocami służą Mu w Jego świątyni [żywej], a Ten, który siedzi na tronie, będzie rozciągał nad nimi namiot”;

„A oni zwyciężyli go [diabła] przez krew Baranka i przez słowo świadectwa swojego, i nie pokochali swojej duszy aż do śmierci”.

Pismo Święte: Mateusza 24:29-42; 25:31-46; Łukasza 17:20-37 nwt-pl; Mateusza 13:24-52; 4:4; Jana 6:51-58 bp; 14:6 bp; Efezjan 5:2 snpd, bw; Objawienie 7:13-15 snpd; 12:11 snpd; porównaj Daniela 11:33,35; 12:3,4,10 nwt-pl.

Czytaj książkę Carl’a Olof’a Jonsson’a i Wolfgang’a Herbst’a – na temat kłamstwa o ‘roku 1914’: “‘ZNAK’ DNI OSTATNICH – KIEDY?” (The sign of the last days – when?)

— WSZYSCY MAJĄ KONIECZNIE IŚĆ ZA NAUKĄ BIBLII ŚWIĘTEJ — PISMA ŚWIĘTEGO — SŁOWA BOŻEGO !!!