CHRYSTIANIZM DROGĄ — NIE INSTYTUCJĄ ZBAWIENIA?

Aktualizowany: 21.10.2018

Dział tematyczny: Niezwykłe proroctwa i nauka Pana Jezusa!

— „Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa”. „Otworzę wasze groby [niewoli] i wyprowadzę was z grobów waszych, ludu mój”, „i ożyli, (…) – rzesza bardzo wielka” — Mateusza 13:30 dos; Ezechiela 37:10,13 bw, bp.

       DZISIAJ mamy do czynienia z chrześcijańskim „Izraelem Bożym”, „ludem Bożym” czyli społecznością chrześcijańską. Każdy jego uczestnik jest ‘powołany (wezwany) przez Boga do wspólnoty [gr. ‘koinōnia’] z Jego Synem, Jezusem Chrystusem, Naszym Panem’. Ta wspólnota chrześcijan nie jest instytucją zbawienia i najwyraźniej jest rozproszona oraz nieliczna. Tak jak pierwotnie wierni chrześcijanie tworzą ‘zbór [gr. ‘ekklēsia’ (kościół)] gromadzący się w ich domu’. Jest to więc ‘zgromadzenie’ wiernych chrześcijan, całe „ciało” chrześcijan rozproszone po całej ziemi. Pan Jezus jednoznacznie oświadczył: „gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich”. Nasz Zbawiciel jednak zapewnił: „Ja jestem drogą i prawdą, i życiem. Nikt nie przychodzi do Ojca jak tylko przeze Mnie”. A także: „Wchodźcie przez ciasną bramę, bo szeroka jest brama i przestronna droga, która prowadzi do zguby, i liczni są ci, którzy tędy wchodzą. Jakże ciasna jest brama i wąska droga, która prowadzi do życia, i jakże nieliczni są ci, którzy ją znajdują”! „Każdy, kto Mnie miłuje, będzie zachowywał moją naukę [Słowo], a Ojciec mój umiłuje go. Przyjdziemy do niego i będziemy u niego mieszkać”. Dlatego Bóg „Najwyższy nie mieszka w świątyniach, zbudowanych przez ludzi” (Galacjan 6:15,16; 1Piotra 2:5,9,10; 1Koryntian 1:9 eku; 16:19; 12:12-27; 1Jana 1:3,7; Rzymian 12:4,5; 16:5; Kolosan 4:15; Filemona 1:2; Mateusza 7:13,14 pau; 18:20 bw; Jana 14:6,23 pau; Dzieje 7:48 wsp; 17:24).

                        Gdzie są dzisiaj „prawdziwi czciciele” Boga?

       Proroctwa zapowiadają nagłe i wyraźne odrodzenie czy też odbudowanie drogi chrystianizmu. Wszechobecna dzisiaj różnorodność zorganizowanych i zinstytucjonalizowanych religii tego świata, zwłaszcza religii chrześcijańskich, powoduje niemałe zamieszanie. Są one mniej lub bardziej zafałszowane, kłamliwe i rozmijają się z Prawdą Słowa Bożego. Twierdzenie każdej, że ma Bożą pieczęć czy stempel, tylko potęguje to wielkie zamieszanie, ponieważ zwłaszcza religie chrześcijaństwa tego świata mają, ale swoją podróbkę chrystianizmu, mniej lub bardziej udaną. Pismo Święte uczy o osobistym zbawieniu, a nie zbawieniu instytucji religijnej czy ‘świętej organizacji’ (Mateusza 7:13-23; 13:24-33,37-50; 24:24,31,40,41; 25:31-46). Korzystamy z przekładów Pisma Świętego dostępnych na stronie http://mybible.pl. W zakresie Pism Greckich [Nowego Testamentu] także z przekładu interlinearnego.

       Pan Jezus łamiąc kanony żydowskie podjął dłuższą rozmowę z Samarytanką spotkaną przy studni Jakuba, od którego wywodzi się 12 pokoleń izraelskich. W pewnej chwili kobieta postawiła problem przed Panem Jezusem: „Na tej górze nasi praojcowie oddawali cześć Bogu, a wy mówicie, że w Jerozolimie jest miejsce, gdzie należy oddawać cześć Bogu. Mówi jej Jezus: Wierz mi, kobieto, że już nadchodzi godzina, kiedy ani na tej górze [Garizim], ani w Jerozolimie nie będziecie oddawali czci Ojcu. Wy czcicie to, czego nie znacie, my zaś czcimy to, co znamy, bo zbawienie jest od Judejczyków. Ale nadchodzi godzina, a właściwie już nadeszła, kiedy prawdziwi czciciele będą oddawać cześć [dosł. ‘hołd’] Ojcu w sposób prawdziwie duchowy. Bo i Ojciec szuka takich właśnie czcicieli. Bóg jest duchem i Jego czciciele powinni oddawać Mu cześć [dosł. ‘hołd’] w sposób prawdziwie duchowy” (Jana 4:9,20-24 bp; porównaj Mateusza 24:1,2). Pan Jezus odrzuca obie instytucje religijne czy świątynne (kościelne), chociaż stwierdza, że „zbawienie jest od Judejczyków [potocznie Żydów]”. Wielki Nauczyciel i Słowo Boże nie uczy o tzw. ‘religii prawdziwej’ jako instytucji czy organizacji zbawienia. Natomiast uczy, że „prawdziwi czciciele będą oddawać cześć Ojcu w sposób prawdziwie duchowy” [lub też „w duchu i w prawdzie”]. Są więc prawdziwi chrześcijanie, „niewolnicy Boży”, czyli należący do Jezusa Chrystusa bracia Jego uznani za prawych oraz są fałszywi chrześcijanie. Jest „wyborne nasienie” i „chwasty” lub inaczej mówiąc jest „pszenica” i „kąkol”, czyli „synowie Królestwa i synowie złego”. Wszyscy oni żyją w społeczeństwie ludzkim razem i teraz nie wolno ich rozdzielać, ponieważ polecenie Pana Jezusa brzmi: „Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa”. Będą oni wspólnie, razem żyć na jednym „polu”, czyli na tym globie ziemskim, przemieszani ze sobą jak ‘pszenica i chwasty’, „aż do żniwa”, czyli do „zakończenia systemu rzeczy”, inaczej „końca świata”. Ciśnie się pilne pytanie: Dlaczego? (Łukasza 8:21; 1Piotra 2:16; Rzymian 6:22; 1Jana 1:7 do 2:2; Mateusza 13:30).

       Wniosek jest oczywisty i prosty: Istnieją tylko prawdziwi lub fałszywi chrześcijanie jako jednostki, traktowani przez Pana Jezusa indywidualnie, osobiście!!! Ta jednoznaczna prawda wynika z przypowieści Pana Jezusa:

       „Słudzy na to: Czy chcesz więc, abyśmy poszli i zebrali go? Odpowiedział: Nie! Abyście czasem zbierając kąkol, jednocześnie nie powyrywali z nim pszenicy. Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa. A w czasie żniwa [gr. ‘kairos’ – wyznaczony czas czy pora] powiem żeńcom: Zbierzcie najpierw kąkol i powiążcie go w snopy na spalenie, pszenicę natomiast zbierzcie do mojego spichrza”.

       „(…) Siewcą wybornego nasienia jest Syn Człowieczy [Jezus], polem jest świat, a wybornym nasieniem są synowie Królestwa, chwastami zaś są synowie niegodziwca [złego], a nieprzyjacielem, który je zasiał, jest diabeł. Żniwem jest zakończenie systemu rzeczy [koniec świata – bt], a żniwiarzami są aniołowie. Dlatego jak zbiera się chwasty i pali ogniem, tak będzie podczas zakończenia systemu rzeczy. Syn Człowieczy pośle swych aniołów i zbiorą z Jego Królestwa wszystko, co powoduje zgorszenie, oraz tych, którzy czynią bezprawie, i wrzucą ich do ognistego pieca. Tam będą płakać i zgrzytać zębami [całkowita klęska i wieczne zniszczenie]. W owym czasie prawi będą świecić jasno jak słońce w Królestwie ich Ojca (…)”. „Tak właśnie będzie podczas zakończenia systemu rzeczy (końca świata – bt): aniołowie wyjdą i oddzielą niegodziwych od prawych” (Mateusza 13:28-30 dos; 13:37-43,49 nwt-pl).

       To powyższe proroctwo-przypowieść Pana Jezusa i te poniżej z Księgi Objawienia odnoszą się do wydarzeń, które dopiero nastąpią: ‘godzina próby ma przyjść na całą zamieszkaną ziemię, aby wypróbować mieszkających na ziemi’, „(…) Boga się bójcie i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina Jego sądu (…)”. „(…) Zapuść swój sierp i żnij, ponieważ nadeszła godzina żęcia, bo żniwo ziemi całkowicie dojrzało” (Objawienie 3:10; 14:7,15 nwt-pl).

       Zarozumiały i przemądrzały „zły niewolnik” organizacji Świadków Jehowy. uparcie uprawia rewizjonizm chrześcijański i znowu kłamie. Dzieli bowiem to alegoryczne czy symboliczne „żniwo” na ‘żniwo’ tzw. ‘pomazańców’ i ‘żniwo’ „wielkiej rzeszy” tzw. ‘drugich owiec’, których „czas żniwa”, czyli przedział czasowy każdego diametralnie rozróżnia. W Słowie Bożym nie ma takiego podziału „żniwa”, jest jedno „żniwo”, a jego czas trwania jest krótki. Gr. ‘hōra’ znaczy dosłownie ‘godzina’. W przenośni ten przedział czasowy również musi być krótki, ponieważ jest to biblijny najkrótszy odcinek czasu. Nadejdzie ‘godzina próby’ i „godzina Jego sądu”, dlatego nadejdzie też „godzina żęcia”, ‘bo żniwo ziemi całkowicie dojrzeje’ (Mateusza 24:36,44,50; 25:13; 26:45; Marka 13:32; Objawienie 3:10; 14:15; porównaj 17:12; ‘godzina próby’ lub ‘godzina pokusy, doświadczenia’). W Objawieniu 8:1 mamy ‘pół godziny’ – okres odpowiadający czasowi, który w starożytnej świątyni jerozolimskiej zwyczajowo spędzany był na cichej modlitwie podczas spalania kadzidła.

                                         Zanim „nadejdzie koniec”

       Zanim nastąpi ‘godzina żęcia żniwa ziemi’, Biblia, Słowo Boże zapowiada zadziwiający i nagły rozwój autentycznego chrystianizmu, jego szybkie ożywienie i odrodzenie, a pojawi się on jako „wielka, niezliczona rzesza” (Ezechiela 37:10 br; Objawienie 7:9-17). Nasz Pan Jezus Chrystus przepowiedział: „A ta Ewangelia (dobra nowina) Królestwa będzie głoszona po całym zamieszkałym świecie na świadectwo wszystkim narodom — i wtedy (gr. ‘tote’ znaczy dosł. ‘w tym czasie’) nadejdzie koniec”, „najpierw jednak wszystkim narodom musi być głoszona Ewangelia” oraz „będziecie Mi świadkami (…) — i aż po najdalsze krańce ziemi”. Danie „świadectwa prawdzie” było głównym celem misji Pana Jezusa, który Piłatowi odpowiedział: „Ja się narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie; każdy, kto z prawdy jest, słucha głosu mego” (Mateusza 24:14; Marka 13:10 dos; Dzieje 1:8 dos; Jana 18:37).

       Dlatego zanim „nadejdzie koniec” tego świata, „najpierw” „niewolnicy Boga” wykonają dwa zadania:

(1) ‘Składanie proroczego świadectwa’ z ‘otwartego małego zwoju’, „świadectwa o Jezusie” czy „świadectwa prawdzie” przez ‘dwóch Bożych świadków w worach — dwóch proroków’. Skierowane zostanie ono, raczej już jest kierowane – nie koniecznie do wszystkich – ‘przed [nad] wielu mieszkańców ziemi należących do różnych ludów, języków, narodów i królów’ — w ramach proroczej i końcowej części „drugiego biada”. Chociaż jest to kontynuacja proroctwa „drugiego biada”, jednak ostatecznie proroctwo to zwraca się przeciwko międzynarodowej ‘organizacji Jehowy’/quasi-Boża. Ta dokuczliwa działalność, dokładnie (dosłownie) tak jak działalność Jezusa Chrystusa będzie wykonywana [lub już jest] przez wyznaczone „1260 dni” (3,5 roku) (Objawienie 10:2,8-11 ubg, bgn, interlinearny; 11:1,3-7,10 dos; porównaj 12:17; 19:10; 20:4).

       W czasach biblijnych wór pokutny był tradycyjną szatą żałobną. W wory pokutne ubierali się niekiedy hebrajscy prorocy — gdy głosili orędzia Boże o zbliżającym się wielkim nieszczęściu. Z powodu nagminnych ‘grzechów, i dopuszczania się zła, i postępowania niegodziwego, i buntowania się’ przeciw Bogu, prorocy ci przejawiając pokorę przed Bogiem sami okazywali skruchę, wzywali innych do skruchy i do porzucenia tej złej drogi. Potępiali ohydne czyny zwłaszcza obłudnych przywódców religijnych. Dlatego prorocze „wory” pokutne — to wyraz głębokiego smutku i bólu, pokory, szczerości, wyrażenia skruchy i uznania czy wyznania swych grzechów przed Bogiem, a także okazanie pogardy czy raczej wstrętu splendorowi tego świata. Związane są także ze ‘zmierzeniem’ i oczyszczeniem Bożym oraz z powierzeniem im wstrząsającego Bożego orędzia zwłaszcza przeciw zarozumiałym liderom religijnym. Szczególne potępienie dotyka międzynarodową ‘organizację Jehowy’/quasi-Boża (koniecznie czytaj Daniela 9:3-5,20 nwt-pl, bp oraz Psalm 69:1-21,33-35 bp).

(2) Wielkie ostateczne ‘ogłoszenie [obwieszczenie] wiecznotrwałej dobrej nowiny jako radosnej wieści dla mieszkających na ziemi i dla KAŻDEGO narodu, i plemienia, i języka, i ludu’.

       Oznajmianie KAŻDEMU radosnej dobrej nowiny o ‘godzinie sądu Bożego’ będzie wielkim wydarzeniem. Gr. ‘euaggelion euaggelizó’ to ‘dobra nowina o radosnej wieści’, w związku z bliskim już wtedy Królestwem Bożym. Na te oznajmianie zareaguje wielu pokornych i bogobojnych ludzi, że pojawią się oni jako „wielka, niezliczona rzesza”. Bóg JHWH mówi przez proroka Ezechiela o swym spektakularnym dokonaniu: „Otworzę wasze groby [niewoli] i wyprowadzę was z tych grobów, mój ludu! I przywiodę was do kraju Izraela [Bożego – chrześcijańskiego]”. A więc pojawi się „wielka rzesza” proroczo opisana także w Objawieniu 7 rozdział (Ezechiela 37:10-14 br; Objawienie 7:9-17 nwt-pl; 14:6-15; 18:2-6; Izajasza 66:18-21; Mateusza 24:3,14; 13:30,39,40,49 – gr. ‘synteleia’ to ‘zakończenie’ i gr. ‘telos’ to ‘koniec’; Galacjan 6:16).

       Działalność ta dotyczyć będzie potrójnego orędzia:

# — „BOGA SIĘ BÓJCIE i dajcie mu chwałę, ponieważ nadeszła godzina jego sądu [gr. ‘krisis’], oddajcie więc cześć [Bogu]” [gr. proskyneō; dosł. ‘hołd’ – akt uległości Wszechmocnemu Władcy] (Objawienie 14:6,7 dos; porównaj Dzieje 17:30,31; Mateusza 25:31-33).

Istotne! Najpierw Wszechmocny Bóg ogłosi swój sprawiedliwy i prawomocny wyrok, a następnie zasądzona kara lub nagroda zostanie bezzwłocznie wykonana!

— Gr. słowo ‘krisis’ to dosł. wybór, oddzielenie, osąd, wyrok skazujący lub uniewinniający i występuje ono w Objawieniu 14:7; 16:7; 18:10; 19:2; jego pokrewne słowa to gr. ‘krinō’, co dosł. znaczy oddzielić, wybrać, osądzić, rozstrzygnąć, orzec i występuje ono w Objawieniu 6:10; 11:18; 16:5; 18:8,20; 19:2,11; 20:12,13 oraz gr. ‘krima’, które właściwie znaczy wyrok skazujący, kara, potępienie i występuje ono w Objawieniu 17:1; 18:20; 20:4.

# — ‘Upadł, upadł Babilon wielki’ – zorganizowane, uwodzące i zwodnicze religie tego świata. Trzeba koniecznie  ‘z niego wyjść’! Dopuszcza się on ‘szaleńczej rozpusty’, zdrady Boga Ojca, Pana Jezusa, Ich proroków i apostołów. Dlatego ‘nie możemy mieć udziału w jego grzechach’ i na pewno nie chcemy, aby spadły na nas ‘ciosy gniewu Bożego’ (Objawienie 14:8; 18:4,5).

Ważne! „WIELKI BABILON, MATKA NIERZĄDU I WSZELKIEJ OBRZYDLIWOŚCI NA ŚWIECIE” — to rodzaj podstępnej niewoli religijnej wymuszanej w imię rzekomej lojalności wobec Boga. W chrześcijaństwie także w imię rzekomej lojalności wobec Chrystusa. To zorganizowana globalnie tyrania religijna, która w przemożny sposób uzależnia od bałwochwalstwa i jest dla Wszechmocnego Boga Ojca oraz Pana Jezusa ogłupiającą ‘obrzydliwością’. ‘Babilon’ w języku akadyjskim (chaldejskim) to dosłownie ‘brama boga’, lecz w języku hebrajskim nazywany jest ‘Babel’. Ta biblijna nazwa dosłownie znaczy ‘zamieszanie, pomieszanie, zamęt’. Więc tajemniczy „Babilon wielki” to ‘Zamieszanie wielkie’ – wielki i globalny zamęt religijny, a nie ‘brama do Boga’! Biblijnie zwany on jest także „wielką nierządnicą, która siedzi nad wielu wodami, z którą królowie ziemi uprawiali nierząd i której winem nierządu upili się mieszkańcy ziemi”. Stąd „Babilon wielki” to uwodzące i zwodnicze religie tego świata! (Objawienie 14:8; 17:1-6 psz; 19:1-3)

Ważne! Po swym upadku biblijny „Babilon wielki” – uwodzące i zwodzące religie tego świata, wraz ze swymi znaczącymi religiami chrześcijańskimi na czele, stanie się bardzo złym miejscem. Środowiskiem duchowo i moralnie nieczystym, zepsutym i toksycznym, bo metaforycznym „siedliskiem demonów i schronieniem [kryjówką] wszelkiego ducha nieczystego i schronieniem [kryjówką] wszelkiego ptactwa nieczystego i wstrętnego [znienawidzonego]”. Gdyż jego opętani władzą przywódcy religijni odurzą umysły wszystkich narodów szaleńczym bałwochwalstwem wszelakiej maści, które wywoła oczywisty gniew Boży. To religijne ‘szaleństwo nierządu’ — biblijnie utożsamiane z ‘prostytucją’!!! Dlatego nastąpi jego nagły kres! (Objawienie 14:8; 17:4-6; 18:2,3,8,21,23 bw, nwt-pl; 19:1-3)

# —Trzeba przestać być upartym adoratorem czy wielbicielem tego świata — ‘bestii z morza’ i jej ‘obrazu’, czyli ‘bestii z otchłani’. Jeśli nie chcemy, aby dopadł nas gniew Boży, to trzeba zaprzestać żenującego bałwochwalstwa, które prowadzi do wiecznej klęski (Objawienie 14:9-12; porównaj Dzieje 17:30,31; Mateusza 25:31-33).

— Trzeba będzie ostatecznie i koniecznie porzucić życie religijno-polityczne tego złego świata, znajdując swe ososbiste ocalenie i życie tylko u Boga Ojca oraz u Pana Jezusa Chrystusa! (Objawienie 7:10)

       Księga Objawienia łączy wszystkie religie tego świata w jedną „wielką nierządnicę”, którą jest „wielki Babilon, matka nierządnic i obrzydliwości ziemi”, „z powodu wina gniewu [szaleństwa – bpd] jej rozpusty wszystkie narody padły ofiarą” i jej „czarami omamione zostały wszystkie narody”. Dlatego tuż przed ‘porą żniwa ziemi’ nasili się Boże wołanie: „Wyjdźcie z niej, mój ludu, jeżeli nie chcecie mieć z nią udziału w jej grzechach i jeżeli nie chcecie otrzymać części jej plag” (Objawienie 14:8,15; 17:1,5,15; 18:3,4,8,21,23; 19:2 nwt-pl, bt). We wskazanych rozdziałach Księgi Objawienia występują greckie słowa ‘porneia’ i ‘pornē’ (dosł. nierząd, prostytucja i nierządnica, prostytutka, czyli kurwa, która sprzedaje się dla zysku, korzyści lub żądzy). Co jest tym wielkim ‘nierządem’ zwłaszcza religii chrześcijaństwa tego świata??? Metaforyczny „nierząd” religii tego świata to bałwochwalstwo czy też kult fałszywych bogów, czyli zdrada żywego Boga dla jakiegoś ‘złotego cielca’, czyli bożka. W tym chciwe sprzedawanie się religii tego świata dla zysku, korzyści i dla zdobycia władzy. Wszystko to jest oczywistą ‘prostytucją’, zdradą Boga Ojca, Pana Jezusa Chrystusa i Jego apostołów, a więc zdradą i sprzeniewierzeniem nauki Słowa Bożego, Pisma Świętego (2Mojżeszowa 32:8; 1Jana 5:21; Izajasza 57:11 bw; 59:13 bw; Jeremiasza 8:5-9 bt; Jana 8:44; Mateusza 6:24 eib; Łukasza 12:15; 16:13 eib; Kolosan 3:5; 2Piotra 2:3).

# Czym jest dla Boga Ojca i Pana Jezusa Chrystusa wstrętne bałwochwalstwo, często wręcz przesądne?

— Każdy autorytet z uporem, zawzięcie i chciwie stawiany ponad, na równi czy jako pośrednik obok Wszechmocnego Boga, Jego Słowa i Pana Jezusa Chrystusa, a więc instytucja, organizacja, władza, człowiek czy rzecz, jest podstępnym, zwodniczym, bardzo uwodzącym i ogłupiającym bałwochwalstwem!

— Rozważ Słowo Boże: 2Mojżeszowa 20:3 bw; Ezechiela 43:8; Mateusza 4:10 nwt-pl; 23:8-10; Łukasza 4:8; Jana 5:22,23; 14:6; Dzieje 4:12; 5:29; 1Koryntian 10:14; Galacjan 5:19-21; 1Jana 5:21; Objawienie 19:10; 21:8; 22:8,9,15; porównaj 5Mojżeszowa 6:13,14; Filipian 2:5-12; Rzymian 6:16; 2Piotra 2:19.

          Chrześcijański „Izrael Boży” ożywiony, odrodzony i zgromadzony!

       Nastąpi zadziwiające i nagłe pojawienie się autentycznego chrystianizmu, jako „królewskiego kapłaństwa, narodu świętego” w szerokim zastosowaniu. Po tylu wiekach dotkliwej ‘erozji’, ‘zachwaszczania’, ‘zagłuszania’ i ‘zakwaszania’ wszelakimi intruzami i kłamliwymi naukami ‘wszystkiego’, czyli rujnowania chrystianizmu, dozna on wreszcie oczyszczenia i ożywienia. Zostanie podniesiony z gruzów, nastąpi szybkie odrodzenie i ‘odbudowanie pradawnych ruin’ tej drogi chrześcijańskiego „ludu Bożego”/„Izraela Bożego”, lecz nie jako religijnej instytucji zbawienia. Nie będzie to żadne usilne tworzenie jakiejś ludzkiej, grzesznej organizacji religijnej złożonej ze zborów czy kościołów zdominowanych przez prominentne, lecz uwodzące i zwodnicze duchowieństwo. Wszyscy „prawdziwi czciciele” Boga mają żyć razem w społeczeństwie ludzkim, „aż do żniwa”. Teraz nie wolno ich rozdzielać i zgromadzać do jakichś zborów i kościołów tzw. ‘prawdziwych religii’, ponieważ polecenie Pana Jezusa brzmi: „Pozwólcie obu rosnąć razem aż do żniwa”. Pan Jezus zapewnił, że wystarczy: „gdzie są dwaj lub trzej zgromadzeni w imię moje, tam jestem pośród nich” (Galacjan 6:15,16; 1Piotra 2:5,9,10; 2Mojżeszowa 19:5,6 bw; Mateusza 13:24-50; 16:6,11,12; Hebrajczyków 12:2; Jana 4:20-24; 14:6; Mateusza 18:20).

Rozważ Słowo Boże: Ezechiela rozdz. 34,36,37; Izajasza 11:10,12; 54:1-3; 55:5; 58:12; 61:4,5; 62:10; 65:1; zwłaszcza 66 rozdz.; Micheasza 4:6,7; Sofoniasza 3:19,20; Amosa 9:11; Łukasza 13:28,29; Dzieje 15:14-18; Rzymian 15:9-12;  Galacjan 6:15,16; wiele proroctw ma podwójne spełnienie, jednak ostatecznie dotyczą one triumfu alegoryczno-symbolicznego „Izraela Bożego”, a więc chrześcijańskiego, czyli autentycznego chrystianizmu i Królestwa Bożego/Niebios.

       Zmartwychwstały i zwycięski Król, Pan Jezus otrzymał od swego Boga Ojca ‘wszelką władzą w niebie i na ziemi’. Poprzez swego apostoła Jana kieruje On cały czas aktualne orędzie do każdego z niebiańskich aniołów, posłańców Bożych opiekujących się Jego (symbolicznymi) ‘siedmioma zborami’ (kościołami). Te autonomiczne ‘zgromadzenia’ chrześcijan, ‘wspólnoty z Nim’ osobiście pochwala, ale i surowo gani. Jednak Pan Jezus dostrzega w nich przede wszystkim poszczególne jednostki. Każde orędzie kończy zapewnieniem indywidualnego czy osobistego zbawienia dla tego „kto zwycięży” czy „zwycięzcy” lub „zwyciężającego” (dos, bt, nwt-pl) i w sumie czyni to siedmiokrotnie. Co istotne: Pan Jezus nie kieruje swego orędzia do autorytarnej centrali ludzkiej władzy, wymuszającej wobec siebie bezwzględne posłuszeństwo wszystkich zborów czy kościołów. To jest uzurpacja, przywłaszczanie sobie władzy Chrystusa nad Jego zborami i dlatego trzeba ‘przestać być niewolnikami ludzi’. Pan Jezus stanowczo ostrzega: „Nie pozwalajcie się jednak tak tytułować, bo macie tylko Jednego Nauczyciela, a wy wszyscy jesteście jego braćmi. Tu, na ziemi, nie mówcie do nikogo „ojcze”, bo macie tylko Jednego Ojca, w niebie. Nie pozwalajcie też nikomu mówić do siebie „mistrzu”, bo macie tylko Jednego Mistrza [Wodza] — jest nim Chrystus. A kto z was chciałby więcej znaczyć, niech służy innym. Kto się będzie wywyższał, zostanie upokorzony, a kto się upokorzy, będzie wywyższony”.

Rozważ Słowo Boże: Mateusza 13:41,49; 16:27; 18:10; 23:8-12 wsp; 24:31; 25:31; 28:18; Jana 1:51; 16:33; 2Tesaloniczan 1:7; Hebrajczyków 12:2; 1Koryntian 1:9 eku; 7:23; 16:19; Rzymian 16:5; Kolosan 4:15; Filemona 1:2; Objawienie 1:20; 2:1,7,8,11,12,17,18,26; 3:1,5,7,12,14,21; 6:2; 1Mojżeszowa 28:12.

       „Stanie się na końcu czasów [dosł. ostatni czas, koniec, finał], będzie ustanowiona góra domu Jahwe/JHWH [wieczyste, Boskie panowanie i Jego Królestwo „nowego nieba i nowej ziemi”], utwierdzona na wierzchu gór; a wystrzeli ponad pagórki. I popłyną do niej ludy. Pójdą liczne narody i powiedzą: Chodźcie, wstąpmy na górę Jahwe [wieczyste, Boskie panowanie], do domu (świątyni) Boga Jakuba [dzisiaj – miejsce wielbienia Boga to Królestwo Boże/Niebios], niech nas nauczy dróg swoich, byśmy chodzili Jego ścieżkami, bo z Syjonu [dzisiaj – wywyższony przez Boga Pomazaniec Jego, Pan Jezus Chrystus z wielką władzą] wyjdzie nauka i słowo Jahwe z Jeruzalem/Jerozolimy [dzisiaj – spadkobiercy, uczestnicy Królestwa Bożego/Niebios]. Będzie rozjemcą między licznymi ludami i wyda wyroki na narody potężne, odległe; i przekują miecze swe na lemiesze, a swoje włócznie na sierpy. Naród przeciwko narodowi nie podniesie miecza, ani się więcej sposobić nie będą do wojny. Lecz każdy będzie siadywał pod swą winoroślą i pod swym drzewem figowym; i nie będzie tego, kto by niepokoił, bo usta Jahwe Zastępów przemówiły. Choćby wszystkie ludy występowały, każdy w imię swego boga, my jednak występować będziemy w imię Boga naszego, Jahwe, zawsze i na wieki”.

Uwaga! Powyższa część proroctwa została wyrwana z kontekstu, zawłaszczona i zafałszowana przez ‘organizację Jehowy’/quasi-Boża jako już w zasadzie wypełniona na niej.

       Oto dalsza część tego proroctwa dotyczącego zgromadzania wybranych Boga JHWH „na końcu czasów (finał)”:

       „W owym dniu — wyrocznia Jahwe — zbiorę chromych [utykających], zgromadzę wygnańców [wyrzuconych, wygnanych, odepchniętych, odsuniętych, wydalonych, wykluczonych, rozproszonych] i tych, których utrapiłem [dzisiaj – ‘dotknięci szkodą’ przede wszystkim, choć nie tylko, przez prorocze „wojska konnicy” podstępnej ‘organizacji Jehowy’/quasi-Boża]. Chromych uczynię Resztą [ocalonymi], a wyrzutków [daleko usuniętych, wykluczonych, rozproszonych] narodem mocnym. I będzie królował Jahwe nad nimi na górze Syjon [dzisiaj – poprzez wywyższonego Pana Jezusa z wielką władzą, Większego Dawida], odtąd i aż na zawsze” (Micheasza 4:1-7 bt; [zobacz paralelne Izajasza 2:2-4; 10:21,22; 60:22; 65:17-19]; Objawienie 9:12-21; 11:15-18; 12:10; 21:1-5,9,10,22; 2Piotra 3:13; Mateusza 28:18).

       Kolejna prorocza wypowiedź Boga Ojca JHWH o zgromadzaniu swych wybranych, sparafrazowana przez Jego Chrystusa (Pomazańca) Pana Jezusa Naszego Zbawiciela:

       „Nie bój się, bo Ja jestem z tobą [dzisiaj z chrześcijańskim „Izraelem Bożym”]; ze Wschodu sprowadzę twe potomstwo oraz z Zachodu cię zgromadzę. Powiem Północy: Wydaj! A do Południa: Nie zatrzymuj! Sprowadźcie z daleka Moich synów i z krańców ziemi Me córki”.

— Izajasza 43:5,6 bgn; Rzymian 2:28,20; Galacjan 6:15,16; Mateusza 8:11; Łukasza 13:29.

— WSZYSCY MAJĄ KONIECZNIE IŚĆ ZA NAUKĄ BIBLII ŚWIĘTEJ — PISMA ŚWIĘTEGO — SŁOWA BOŻEGO !!!

# Czytaj inne tematy: SKRÓTY do strony głównej

— Czytaj szczegółowe omówienie Księgi Apokalipsy — Objawienia w temacie: ‘BYŁ, JEST I PRZYCHODZI’!!!